بدين جهت تعداد كثيرى از مردم مصر و برخى از مردم كوفه، وارد مدينه شدند. عدّه‌اى از مهاجران و انصار نيز در مدينه به آنان پيوستند و به صورت جمعى خانه عثمان‌را به محاصره درآوردند.

و پس از كشمكش‌ها و گفت و گوهاى فراوانى كه بين نمايندگان مردم و خليفه انجام گرفت و حتّى اندرزهايى كه حضرت على عليه السلام به خليفه داد، عثمان نه تنها به وعده‌هاى خود جامه عمل نپوشيد، بلكه درصدد جنگ و مقابله برآمد و با تكرار اين سخن كه: پيراهنى را كه خدا بر من پوشانده بيرون نمى‌آورم، [1] احتمال كناره‌گيرى خود را نفى كرد.

مدّت محاصره حدود چهل روز طول كشيد و با تيراندازى از خانه عثمان و كشته شدن پيرمردى از صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله و خوددارى عثمان از تسليم قاتل، هجوم به خانه خليفه آغاز شد و عثمان به قتل رسيد. [2]

مهم‌ترين فعاليّت‌هاى امام عليه السلام در دوران 25 سال سكوت‌

با قتل عثمان در اواخر سال 35 هجرى، چهارمين بخش از مراحل زندگى حضرت على عليه السلام به پايان مى‌رسد. امام عليه السلام در اين دوره 25 ساله، در عين اين كه به حكومت خلفاى سه‌گانه اعتراض داشت و خلافت را حقّ خود مى‌دانست از همكارى و ارشاد آنان، و تعليم احكام، خوددارى نورزيد، و خدمات ارزنده‌اى به جهان اسلام كرد.

هر چند در ضمن مباحث گذشته، با برخى از فعاليّت‌هاى امام عليه السلام آشنا

[1] - شرح ابن ابى الحديد، ج 2، ص 151-152 «لا انْزَعُ‌ قَمِيصاً الْبَسَنِيَهُ‌ اللّهُ‌»

[2] - در رابطه با قتل عثمان به كتاب‌هاى الْاِمامَةُ‌ وَالسِّياسَةُ‌، ج 1؛ والغدير، ج 9؛ شرح ابن الحديد، ج 2 و كامل ابن اثير، ج 3 مراجعه كنيد