فصل سوّم

از خلافت تا شهادت‌

پذيرش حكومت‌

با كشته شدن عثمان، مهاجران و انصار براى تعيين رهبر آينده اسلام، به امير مؤمنان عليه السلام روى آوردند. در پيشاپيش جمعيّت، صحابه بزرگ رسول خدا صلى الله عليه و آله مانند عَمار ياسِرْ، ابُوالْهَيْثَمْ، ابُو ايُّوبِ انْصارى، طَلْحَه و زُبَيْر، ديده مى‌شدند.

مردم براى بيعت، به سوى خانه حضرت على عليه السلام هجوم برده اصرار داشتند او زمام امور خلافت را به دست گيرد. آنان گفتند:

اى ابوالحسن! عثمان كشته شد و ما به پيشوا نيازمنديم، و امروز هيچ فردى را شايسته‌تر از تو نمى‌دانيم. تو در گرايش به اسلام از همه پيش‌قدم‌تر و به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از همه نزديك‌تر هستى.

امير مؤمنان عليه السلام فرمود:

من نيازى به حكومت بر شما ندارم، هر كه را اختيار كرديد من به او رضايت مى‌دهم. [1]

همه گفتند: ما جز تو كسى را نمى‌خواهيم. [2]

[1] - لاحاجَةَ‌ لى‌ فى امْرِكُمْ‌ فَمَنِ‌ اخْتَرْتُمْ‌، رِضيتُ‌ بِهِ‌

[2] - كامل ابن اثير، ج 3، ص 190، تاريخ طبرى، ج 4، ص 427 و تاريخ ابى الفداء، ج 1، ص 171