به عنوان نمونه:

الف. در ميدان جنگ احد حضور يافت و به مداواى زخمهاى پدر پرداخت كه به شدت مجروح شده بود. على (ع) با سپر آب مى‌آورد و فاطمه (س) زخمهاى رسول اللَّه را مى‌شست. خون بند نمى‌آمد. فاطمه (س) قطعه حصيرى را آتش زد و خاكستر آن را بر زخم نهاد و آن را بست. [1] سپس شمشيرهاى پيامبر (ص) و على (ع) را شست. [2]

در اين نبرد، فاطمه (س) همراه صفيّه خواهر حمزه سيدالشهداء، كنار پيكر مثله شده اين فرمانده دلاور نشست و گريست. پيامبر (ص) هم با گريه آنان گريست. آن گاه رسول خدا (ص) به آنان مژده داد كه حمزه در آسمانهاى هفت گانه، شير خدا و شير رسول خدا خوانده مى‌شود. [3]

ب. نام گذارى يكى از مساجد هفت گانه منطقه خندق به نام مسجد حضرت فاطمه (س) نشان و يادگارى از حضور آن حضرت در جنگ سرنوشت ساز خندق است. در يكى از روزهاى اين جنگ فاطمه (س) قطعه نانى براى پيامبر (ص) آورد و گفت: «براى كودكان نان پختم، اين را هم براى شما آوردم». رسول خدا (ص) فرمود: «دخترم! اين اولين غذايى است كه پس از سه روز از دهان پدرت فرو مى‌رود.» [4]

ج. چون جعفر بن ابى‌طالب در نبرد موته به شهادت رسيد، رسول خدا (ص) براى دلدارى همسر و فرزندانش به خانه او رفت. حضرت فاطمه (س) با شنيدن‌

[1] . مغازى، ج 1، ص 249-250

[2] . سيره ابن هشام، ج 3، ص 106

[3] . مغازى، ج 1، ص 290

[4] . شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 11، ص 29؛ طبقات ابن سعد، ج 1، ص 400 و بحار الانوار، ج 20، ص 245