كه افراد آن يك نظام لايق و كارآمد را براى ساماندهى امور خويش برگزينند و جملگى با اتحاد و هماهنگى كامل به اجراى فرمانها و خواستهاى رهبرى آن همت گمارند تا از اين رهگذر افراد جامعه به سعادت دنيا و آخرت نايل آيند. [1]

حضرت زهرا (س) در ادامه طرح ساماندهى مكتب و جلوگيرى از تفرقه و اختلاف، در ديدار زنان مهاجر و انصار كه به عيادت او آمده بودند، به معرفى مصداق الهى آن پرداخت و فرمود:

به خدا سوگند [اگر رهبرى على (ع) را مى‌پذيرفتند] هرگاه از زمام امرى كه رسول خدا (ص) به على (ع) سپرده بود، دست بر مى‌داشتند، آن حضرت مهار شتر خلافت را در دست مى‌گرفت و به سهولت آنان را راه مى‌برد، آن چنان كه نه مركب، زخمى و رنجور شود و نه رونده، خسته و درمانده گردد. على (ع) آنان را به سرچشمه‌اى جوشان، زلال و پر آب فرود مى‌آورد كه از آب گوارا لبريز بود و تشنگى را بر طرف مى‌كرد ... [2]

3. نظامى‌

در طول نه سال زندگى مشترك فاطمه و على- عليهما السلام- بيش از شصت برخورد نظامى بين پيامبر (ص) و مخالفان رخ داد كه على (ع) در بسيارى از آنها حضور داشت. حضرت زهرا (س) در اين مدت، ضمن ايفاى مسئوليت سنگين خانه دارى و فرزند دارى، در مواقع لازم با حضور در ميدانهاى نبرد به يارى رزمندگان اسلام مى‌شتافت و كارهاى خدماتى و امدادى انجام مى‌داد،

[1] . برگفته از: جامى از زلال كوثر، ص 169-171

[2] . احتجاج، ج 1، ص 148