حضرت مريم در پرتو برخوردارى از اين فضائل در ابعاد گوناگون زندگى مى‌تواند الگوى خوبى براى همه حق طلبان و خداجويان به ويژه بانوان باشد. بدين جهت قرآن پس از آسيه حضرت مريم را به عنوان دومين زن الگو معرفى مى‌كند:

(وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَةَ فِرْعَوْنَ ... وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ) (تحريم: 11- 12)

خداوند براى مؤمنان به زن فرعون و ... مريم دخترعمران مثل زده است.

او در فضايى سرشار از معنويت و صدق و صفا پرورش يافت و براى قرب به خدا در بيت‌المقدس سكنى گزيد و محراب عبادت و كنج عزلت و انزوا را بر حضور در مجامع عمومى ترجيح داد. [1] خداوند نيز نعمتهاى بهشتى را بر او ارزانى داشت. [2] و فرشتگان با وى سخن مى‌گفتند. [3]

بر پايه روايتى از امام صادق (ع) در روز قيامت زنى را كه به سبب زيبايى و جمالش به فساد كشيده شده مى‌آورند. او مى‌گويد: «خدايا! مرا زيبا آفريدى، از اين رو به انحراف كشيده شدم.» در پاسخ او حضرت مريم را مى‌آورند و از آن زن مى‌پرسند: «تو زيباتر بودى يا اين مريم؟ ما به او جمال و زيبايى داديم ولى وى به گناه آلوده نشد.» [4]

3. خديجه بنت خويلد

خديجه، دختر خُويْلد، از نوادگان قصّى بن كلاب، جدّ چهارم پيامبر (ص) و از زنان ثروتمند و سرشناس قريش بود. او علاوه بر ثروت و موقعيت‌

[1] . مريم (19)، آيه 22

[2] . آل عمران (3)، آيه 37

[3] . همان، آيات 42-45

[4] . قصص الانبياء، ص 402