از جمله القاب حضرت فاطمه (س) «محدّثه» است؛ يعنى كسى كه فرشته بر او نازل شده و با وى سخن مى‌گفته است. بر اساس مفاد پاره‌اى روايات، پس از رحلت رسول خدا (ص) جبرئيل همواره بر فاطمه (س) وارد مى‌شد و ضمن تسلّى دادن ايشان، رخدادهاى آينده را برايش باز مى‌گفت و حضرت امير (ع) آنها را مى‌نوشت و بدين سان «مصحف فاطمه» كه يكى از تجلّيات علم بى نهايت الهى بر روح عظيم فاطمه (س) است، شكل گرفت.

امام خمينى (ره) پس از نقل اين موضوع به استناد روايتى معتبر از امام صادق (ع) در كافى [1] مى‌افزايد:

ظاهر روايت اين است كه در اين 75 روز، مراوده‌اى بوده است؛ يعنى رفت و آمد جبرئيل زياد بوده است. گمان ندارم كه غير از طبقه اول از انبياى عظام درباره كسى اين طور وارد شده باشد كه در ظرف 75 روز جبرئيل امين چنين رفت و آمدى داشته باشد ...

من اين شرافت و فضيلت را از همه فضائل عظيمى كه براى حضرت زهرا (س) ذكر كرده‌اند بالاتر مى‌دانم؛ فضيلتى كه براى غير انبيا، آن هم نه همه انبيا بلكه براى طبقه بالاى انبيا و بعضى از اوليايى كه در رتبه آنها مى‌باشند، براى كس ديگرى حاصل نشده است و با اين كيفيت كه جبرئيل در طول هفتاد و چند روز مراوده داشته باشد، براى هيچ كس تا كنون واقع نشده است. اين فضيلت، از مختصّات حضرت صدّيقه (س) است. [2]

ب. مظهر رضايت و خشم الهى‌

رسول خدا (ص) درباره شخصيّت فاطمه (س) و حقّانيت ايشان بيانات‌

[1] . ر. ك: كافى، ج 1، ص 240؛ ح 2 و ص 458، ح 1

[2] . صحيفه نور، ج 19، ص 278