فصل ششم:

اطاعت پذيرى و تبعيّت از مقام نبوّت و امامت‌

به تصريح قرآن كريم، وجود مبارك رسول خدا (ص) براى مؤمنان، الگوى شايسته و «اسوه حسنه» است:

(لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً) (احزاب: 21)

قطعاً براى شما در [اقتدا به‌] رسول خدا سرمشقى نيكوست: براى آن كسى كه به خدا و روز رستاخيز اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‌كند.

وجود فاطمه (س) به عنوان پاره تن رسول خدا (ص) و نزديك‌ترين فرد به آن حضرت، استمرار «اسوه حسنه» نبوى است و همين است رمز و راز اين كه سيره فاطمه (س) براى همه، حتى امامان از نسل او، حجّت و الگوست. به اين دو سخن ارزشمند توجه كنيد:

«نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ وَ فاطِمَةُ حُجَّةٌ عَلَيْنا.» [1]

ما [امامان‌] حجت‌هاى خداوند بر مردمان هستيم و فاطمه حجت [خداوند] بر ماست.

[1] . جامى از زلال كوثر، ص 80 به نقل از عوالم العلوم،، ج 11، ص 5