شيعه علاوه بر اعتقاد بر عصمت پيامبران و ائمه عليهم السلام، حضرت زهرا (س) را نيز معصوم مى‌داند. [1] نطفه فاطمه (س) ازغذاى پاك بهشتى در صلب پيامبر (ص) و آنگاه رحم خديجه منعقد گرديد. [2] و در رحم مادر، انيس تنهايى او بود [3] و هنگام ولادت، ضمن شهادت به يگانگى خدا و رسالت پيامبر (ص) و امامت على (ع) و فرزندانش با فرستادگان غيبى و حوريان بهشتى به سخن پرداخت [4] و در طول زندگى محدودش ضمن ثبات در صراط مستقيم حق، صدها كرامت محيّر العقول، نشان داد و در نهايت خداوند، آيه تطهير را نازل فرمود:

(إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) (احزاب: 33)

خداوند فقط مى‌خواهد پليدى و ناپاكى رااز شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.

و با نزول اين آيه شريفه در شأن او و همسر و فرزندانش، مقام عصمت او را براى هميشه براى امت تضمين كرد.

2. حيا و عفّت‌

حيا و عفّت دو نيروى درونى هستند كه انسان را از ارتكاب اعمال ناشايست باز مى‌دارند. اين دو خصلت به اقتضاى خلقت و طبيعت زنان، در وجود آنان بيش‌تر از مردان تعبيه و بر رعايت و حفظ آن توصيه شده است.

[1] . بانوى نمونه اسلام، ص 119-120

[2] . ر. ك: مستدرك حاكم، ج 1، ص 156؛ علل الشرايع، ص 72

[3] . ر. ك: امالى صدوق، ص 690، مجلس 87 و بحارالانوار، ج 43، ص 2

[4] . العوالم، ج 11، ص 18؛ بحارالانوار، ج 43، ص 2-3