الثَّناءِ وَ آمَنَها مِنْ عَوارِضِ الْغَفْلَةِ وَ صَفَّاها مِنْ سُوءِ الْفَتْرَة» [1]

متصدى و عهده‌دار تربيت و تزكيه دلهاى شما به خوف و رجاء، خود حضرت ربوبيّت است و آن دلهاى پاك را خدا محل شكر و سپاس و حمد و ثناى خود گردانيد و ايمن از عوارض غفلت ساخت و از بديهاى سستى پاكيزه و مصفّا كرد.

آنان در پرتو تربيت الهى شايستگى مربيگرى انسانها را پيدا كردند و همگان بايد در مكتب تربيتى ايشان درس ادب و اخلاق بياموزند، آن چنان كه على (ع) فرمود:

«انّا صَنايِعُ رَبِّنا و النَّاسُ بَعْدُ صَنايِعُ لَنا» [2]

ما تربيت يافته پروردگارمان هستيم و مردم پس از آن تربيت يافته ما هستند.

امّ سلمه، همسر رسول خدا (ص) مى‌گويد: پس از ازدواج با پيامبر (ص) من عهده‌دار امور دخترش فاطمه (س) شدم، اما به خدا قسم او با ادب‌تر و آگاه‌تر از من به همه مسائل و موضوعات بود. [3] در ادامه درس به جلوه‌هاى رفتارى ادب، وقار و مهربانى حضرت زهرا (س) اشاره مى‌كنيم.

1. در برابر معبود: ادب عبادى حضرت زهرا (س) ايجاب مى‌كرد كه در محراب عبادت با همه وجود در پيشگاه معبود خويش بايستد و غرق درعظمت او گردد و از خود بى خود شود، چنان كه رسول‌خدا (ص) بر اين حال دختر خويش گواهى داده است. [4]

[1] . مفاتيح الجنان

[2] . نهج البلاغه، نامه 28

[3] . بحارالانوار، ج 43، ص 10

[4] . ر. ك: درس پنجم