امير المؤمنين (ع): «جَمالُ الرَّجُلِ الْوَقار؛ زيبايى مرد، وقار است.»

ج. مهربانى و رأفت‌

قرآن كريم: (وَ جَعَلْنا فى‌ قُلُوبِ الَّذينَ اتَّبَعوُهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً) (حديد: 27)

و در دل كسانى كه از او [عيسى‌] پيروى كردند، رأفت و رحمت قرار داديم.

در اين آيه شريفه، رأفت و مهربانى از صفات برجسته مؤمنان زمان حضرت عيسى (ع) دانسته شده است.

قرآن كريم:(لَقَدْ جاءَ كُمْ رَسُولٌ مِنْ انفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤمِنينَ رَئُوفٌ رَحيمٌ) (توبه: 128).

به يقين رسولى از خود شما به سويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.

در اين آيه شريفه به چهار صفت از صفات ممتاز رسول خدا (ص) كه در تحريك عواطف مردم و جلب احساساتشان اثر عميق دارد اشاره شده است كه سومين و چهارمين آنها رأفت و مهربانى آن حضرت به مؤمنان است.

حضرت فاطمه (س) در تخلّق به اخلاق ياد شده در اوج قرار داشت. ادب او در برابر ذات حق تعالى، وجود مبارك پيامبر (ص)، همسر گرانقدرش على (ع)، برخورد متواضعانه و مهربانانه با مردم به ويژه شيعيان و آرامش و وقار او در برابر رخدادهاى ناگوار و ناملايمات، چنان محسوس بود كه هر كس در همان نگاه اول مجذوب او مى‌شد. و اينهمه، محصول تربيت الهى است كه خدا خود به تربيت اينان پرداخته است. در زيارت جامعه ائمّة المؤمنين مى‌خوانيم:

«وَ لَكُمُ الْقُلُوبُ الَّتى‌ تَوَلَّى للَّهُ رِياضَتَها بِالْخَوفِ وَ الرَّجاءِ وَ جَعَلَها اوْعِيَةً لِلشُّكْرِ وَ