امير مؤمنان كه اين‌چنين ديد عمر را زير دست و پا گرفت ولى با يادآورى سخن رسول خدا صلى الله عليه و آله او را رها كرد. آنگاه تعدادى از افراد طمّاع و قدرت‌طلب به خانه زهرا عليها السلام حمله كردند تا على عليه السلام را به مسجد ببرند ولى حضرت زهرا عليها السلام با همان حال رنجور و ضربت ديده مانع از بردن امام عليه السلام شد. [1]

قنفذ به دستور عمر، مأمور كوتاه كردن دست فاطمه عليها السلام از دامن على عليه السلام شد. او با غلاف شمشير ضربتى به آن حضرت زد كه بازوى حضرت ورم كرد.

اين جنايت باعث بيمارى منجر به شهادت حضرت زهرا عليها السلام گرديد. [2]

هرچند تاريخ‌نگاران درباره مدت عمر حضرت‌زهرا عليها السلام اختلاف دارند، ولى هيچكس از بيمارى آن حضرت در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله سخنى نگفته‌است و سلامت و تندرستى دخت پيامبر صلى الله عليه و آله را پذيرفته‌اند. بنابراين، ناراحتى و بيمارى آن حضرت مربوط به پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله است.

امام باقر عليه السلام فرمود:

ما رُؤيَت فاطِمَةُ عليها السلام ضاحِكَةً قَطُّ منذ قُبِضَ رَسُول اللّهِ صلى الله عليه و آله حَتى قُبِضَتْ. [3]

فاطمه عليها السلام پس از وفات رسول الله صلى الله عليه و آله هرگز خندان ديده نشد تا زمانى كه بدين حال از دنيا رفت.

امام على عليه السلام به هنگام خاك‌سپارى پيكر مقدس حضرت زهرا عليها السلام،

[1] - بحارالانوار، ج 43، ص 198

[2] - دلائل الامامه، طبرى، ص 45؛ بحارالانوار، ج 43، ص 170

[3] - بحارالانوار، ج 43، ص 196