قانونى و جنبه اخلاقى و وجدانى را مد نظر قرار داده است و هر يك را جداگانه در معرض قضاوت جهانيان گذاشته است تا هر فرد از هر دين و مذهب و هر قوم و مليتى كه باشد به حقانيت او و متجاوز بودن دشمنانش پى ببرد. در اين بخش با دسته‌بندى انجام شده [1] به برخى از آنها مى‌پردازيم.

استدلالهاى اعتقادى‌

روزى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از دنيا رفت اعتقادى را براى مردم به يادگار گذاشت كه همه بايد به آن معتقد مى‌شدند و آن هم چيزى جز ولايت و محبت اهل بيت عليهم السلام نبود. تا اينكه با حمله به خانه وحى پس از رحلت آن حضرت، مردم دو دسته شدند. عده‌اى بيرون درِ خانه جزء حمله‌كنندگان بودند و عده‌اى داخل خانه مدافع على عليه السلام و ولايت ماندند.

و اين نمود عملى لازمه يك اعتقاد باطنى نسبت به اهل بيت عليهم السلام بود.

حضرت زهرا عليها السلام با توجه به اين شكاف اعتقادى به محكوم كردن گروهى پرداخت كه دست از مبانى اصيل اعتقادى برداشتند. در سخنان آن حضرت مواردى را در اين باره مى‌توان مشاهده كرد كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم.

1- حضرت زهرا عليها السلام ابتدا بالاترين فضيلت خود را مطرح كرد و آن لقبى بود كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده بود: «فاطمة سيدة نساء اهل الجنه» فاطمه سيده و سرور زنان اهل بهشت است. حضرت صديقة عليها السلام با مطرح كردن اين فضيلت به آنان فهماند كه وقتى برترين بانوان اهل بهشت مى‌گويد: «فدك از آن من است» آيا اين احتمال وجود دارد كه راست نگويد. پس غاصبان حق او، دروغگو هستند و بايد در اعتقاد آنها ترديد

[1] - ر. ك. اسرار فدك، محمدباقر انصارى و سيد حسين رجايى، ص 100-113