(وَ قاتِلوُا فى‌ سَبيلِ اللَّهِ الَّذينَ يُقاتِلوُنَكُمْ وَ لا تَعْتَدوُا انَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ وَ اقْتُلوُهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُموُهُمْ وَ اخْرِجوُهُمْ مِنْ حَيْثُ اخْرَجوُكُمْ وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَ لاتُقاتِلوُهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ حَتىَّ يُقاتِلوُكُمْ فيهِ فَإِنْ قاتَلوُكُمْ فَاقْتُلوُهُمْ كَذلِكَ جَزاءُ الْكافِرينَ فَإِن انْتَهَوْا فَانَّ اللَّهَ غَفوُرٌ رَحيمٌ وَ قاتِلوُهُمْ حَتىَّ لا تَكوُنَ فِتْنَةٌ وَ يَكوُنَ الدّينُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ الَّا عَلىَ الظَّالِمين) «1»

و در راه خدا با كسانى كه با شما مى‌جنگند بجنگيد و تجاوز مكنيد؛ همانا خدا تجاوزكاران را دوست نمى‌دارد و هر جا كه آنان را يافتيد، بكشيدشان و از هر جا كه شما را بيرون كردند بيرون برانيدشان و فتنه (از دين بيرون بردن) از كشتن سخت‌تر است، و نزديك مسجدالحرام با آنان نجنگيد مگر با شما در آنجا بجنگند، پس هرگاه با شما جنگيدند آنان را بكشيد، چنين است جزاى كافران پس اگر بازايستادند، آنك خداى آمرزنده و مهربان است و با آنان بجنگيد تا فتنه از ميان برود و دين براى خداى يگانه باشد. پس چون بازايستادند، آنك دشمنى جز عليه ستمكاران نباشد.

در آغاز پيروزى انقلاب اسلامى، همه گروهها در داخل، بگونه‌اى خود را همراه انقلاب نشان دادند. اما هنگامى كه فهميدند نمى‌توانند از ثمرات انقلاب سوءاستفاده كنند، برخى از آنان دست به اسلحه بردند و برخى ديگر توطئه براندازى را پيش گرفتند و بعضى نيز روش برخورد سياسى را به كار گرفتند. انقلاب اسلامى ناگزير براى دفع شر دسته اول بايد مسلحانه مقاومت مى‌كرد و اين‌گونه شد كه گروههاى چپ مسلح و منافقين در داخل كشور سركوب شده و عده‌اى نيز گريختند. دشمنان خارجى انقلاب اسلامى نيز در آغاز، اندكى روى خوش نشان دادند تا شايد به شيوه ديگرى بر آن مسلط شوند، ولى چون دريافتند كه نمى‌توانند در اين انقلاب نفوذ كنند، بطور مسلحانه با آن درگير شدند. براى انقلاب نيز چاره‌اى جز دفاع مسلحانه نبود تا به لطف خدا نظام جمهورى اسلامى تثبيت گرديد و از همه توطئه‌ها جان سالم به در برد و اكنون قدرتمندانه به راه خود ادامه مى‌دهد.

---------------

(1) - بقره، آيات 190-193