اى كاش ما همراه شما بوديم و به فوز عظيم شهادت نائل مى‌آمديم‌

ولى با پيش آمدن جنگ و فراهم شدن زمينه دستيابى به «فوز عظيم شهادت» خود را از صحنه نبرد كنار كشيدند و به امور جارى زندگى روز مره خود پرداختند.

جنگ تحميلى همچون نبرد احد صحنه هاى تلخ و شيرين و فراز و نشيبهاى مختلفى داشت. فرازها آنگاه روى داده كه رزمندگان به رغم تعداد اندكشان در مقايسه با دشمن از روحيه اى قوى و ايمانى استوار برخوردار بودند، ولى نشيبها زمانى رخ مى‌داد كه نيروها به رغم فزونى نفرات و تجهيزاتشان به جاى خدا و توكل بر او به دنيا و مظاهر آن گرايش پيدا كرده به عوامل مادى و نظامى اعتماد مى‌كردند. و همين مسأله، بازگشت آنان به خويشتن و باز نگرى و ارزيابى عوامل پيروزى و شكست را ضرورى مى نمود.

در جريان جنگ تحميلى، مؤمنان و مجاهدان راستين از مدعيان ايمان باز شناخته شدند، درجات و مراتب ايمان افراد و ميزان وفادارى آنان به انقلاب اسلامى و مقام ولايت فقيه، مشخص شد، چهره هاى زبده و سرداران ارتش اسلام، همچون سرداران نبرد احد، از كوره آزمايش نبرد سر افراز بيرون آمده در ميان ديگر رزمندگان درخشيدند.