الفت‌آفرين آن مسلمانان را از رويارويى با يكديگر بر حذر داشت. «1»

آيه‌هاى زير پس از رخداد ياد شده از سوى خداوند نازل شد:

(يا ايُّهَاالَّذينَ آمَنُوا انْ تُطيعُوا فَريقاً مِنَ الَّذينَ أوُتُوا اْلكِتابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ ايمانِكُمْ كافِرينَ وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ انْتُمْ تُتْلى‌ عَلَيْكُمْ آياتُ اللَّهِ وَ فيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ يَّعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِىَ الى‌ صِراطٍ مُسْتَقيمٍ) «2»

اى اهل ايمان اگر پيروى بسيارى از اهل كتاب كنيد شما را پس از ايمان به كفر بر مى‌گردانند. و چگونه كافر خواهيد شد درصورتى كه براى شما آيه‌هاى خدا تلاوت مى‌شود و پيامبر (ص) در ميان شماست وهركس به دين خدا چنگ زند بتحقيق به راه راست هدايت شده‌است.

القاى شكّ:

همچنين يهوديان براى متزلزل ساختن ايمان مسلمانان به القاى شك و ترديد مى‌پرداختند. مثل اينكه مى‌گفتند: آنچه در اسلام آمده تحريف برخى از مندرجات تورات است و در قرآن تناقض وجود دارد.

قرآن كريم در زمينه تلاش يهوديان براى گمراه ساختن مسلمانان فرموده است:

(وَدَّثْ طائِفَةٌ مِنْ اهْلِ الكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَ ما يُضِلُّونَ الَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ) «3»

گروهى از اهل كتاب دوست دارند كه شمارا گمراه كنند، در حالى كه جز خويشتن را گمراه نكنند واين را نمى‌فهمند.

از كارهاى ديگر يهوديان اين بود كه با يكديگر قرار مى‌گذاشتند كه اول روز به اسلام ايمان بياورند و در آخر روز از آن برگردند، و چنين القا مى‌كردند كه چون حقيقتى در اين‌ دين نيافتيم از آن برگشتيم.

--------------

(1) - اليهود فى القرآن، ص 27

(2) - آل عمران، آيات 99-101

(3) - همان، آِیه 69