درس دوم

شرايط سياسى- اجتماعى جزيرة العرب

در عصر بعثت‌

شبه جزيره عربستان خاستگاه اسلام است. در اين سرزمين بى‌آب و علف بود كه نسيم وحى وزيدن گرفت، ابر رحمت الهى باران معنويت باريد، و با درخشش برق توحيد، انسانيت مرده زنده شد و درخت دين شكوفه توحيد به بار آورد. دين پاك ابراهيم كه غبار شرك گرفته بود، دوباره مصفّا شد، كعبه از لوث بتان پاك شد و حج ابراهيمى برپا گرديد.

بررسى اوضاع سياسى- اجتماعى جزيرة العرب اين امكان را فراهم مى‌آورد كه ميزان تأثير اسلام در اين سرزمين و پس از آن در جهان را بدانيم و ميزان رنجى را كه پيامبر اسلام (ص) براى ايجاد وحدت دينى و اجتماعى مردم آن سامان كشيد، دريابيم.

اوضاع سياسى- اجتماعى ايران در زمان انقلاب اسلامى نيز، در اين درس بررسى و با اوضاع عربستان در زمان بعثت مقايسه مى‌شود. اين كار يك فايده بزرگ در بر دارد و آن درك اصالت انقلاب اسلامى است.

وضعيت سياسى جزيرة العرب‌

هنگام ظهور اسلام، در عربستان حكومت واحدى وجود نداشت. وسعت خاك، پراكندگى جمعيت و نبودن عاملى براى وحدت و يكپارچگى از جمله موانع تشكيل يك حكومت واحد در آن سرزمين بود. بناچار مردم در قالب قبيله و عشيره زندگى مى‌كردند.

بطور كلى، دو نوع زندگى در عربستان مشاهده مى‌شد: شهرنشينى و صحراگردى. اين وضعيت زندگى، امروزه نيز در عربستان ديده مى‌شود و هنوز هم كسانى هستند كه زندگى در شهرها و تعلق به قطعه زمينى معيّن را دون شأن خود مى‌دانند. امكاناتى هم كه‌