درس سوّم

دوران اختناق‌

زندگى سراسر مبارزه و جهاد پيامبر بزرگوار اسلام، پس از بعثت، شامل دو دوره پيش از هجرت و بعد از هجرت مى‌باشد. آن حضرت در دوره قبل از هجرت با مخالفت و انكار شديد كافران روبه‌رو بود. مشركان حاكم بر مكه كه با رواج اسلام، دوران سرورى خود را پايان يافته مى‌ديدند، نه خود به سخن پيامبر (ص) گوش مى‌دادند و نه اجازه مى‌دادند آن حضرت آزادانه به تبليغ و ترويج آيين توحيدى خويش بپردازد. آنان سخت‌ترين شرايط را براى رسول خدا (ص) فراهم آوردند. به ساحت مقدس حضرتش توهين‌ها روا داشتند.

كسانى كه به اسلام مى‌گرويدند تا سرحد مرگ مجازات مى‌شدند. نزديكترين خويشاوندان رسول خدا (ص) در حق آن حضرت ستم مى‌كردند. ابوالهب و زنش از كسانى بودند كه با دست و زبان، ايشان را مى‌آزردند. براستى بايد اين دوره را دوره اختناق ناميد. و اگر اراده خداوند نبود كه اسلام پيروز شود، مشركان به هيچ قيمتى اجازه گسترش اسلام را نمى‌دادند.

قرآن كريم اراده خداوند بر پيروز ساختن دين و نارضايتى مشركان را چنين بيان كرده است:

(هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى‌ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ) «1»

او آن كسى است كه پيامبرش را با هدايت و كيش حق فرستاد تا بر همه كيشها چيره‌اش كند، اگر چه مشركان را خوش نيايد.

اين دوره از زندگى رسول خدا (ص) ويژگيهايى دارد كه گوشه‌هايى از آن را بيان مى‌كنيم:

---------------

(1) . صف، آيه 9