اربابانش، حضرت امام خمينى قدس سرّه رهبر كبير انقلاب اسلامى را وادار به ترك ايران به مقصد تركيه كرد. از تركيه نيز ايشان را به عراق تبعيد كردند. عراق نيز نتوانست وجود آن حضرت را تحمل كند. از اين‌رو آن بزرگوار راهى كويت شد. دولت كويت اجازه ورود به ايشان نداد امام راهى پاريس گرديد.

همانگونه كه پيامبر خدا (ص) در دوران هجرت خود از مكه، نيرويى قوى فراهم آورد و مكه را فتح كرد. امام امت نيز در تبعيد افكارش را به ايران منتقل ساخت و مردم را براى انقلاب اسلامى آماده نمود. بازگشت پيامبر (ص) به مكه پيروزمندانه بود و بازگشت امام امت به كشور نيز قدرتمندانه بود و على‌رغم خواست قدرتهاى بزرگ و دست‌نشاندگانشان اين كار صورت گرفت. به مهاجرت نيروهاى مخالف دولت ستمشاهى نيز بايد اشاره كرد كه همانند مهاجران صدر اسلام براى يارى اسلام به خارج از ايران مهاجرت كردند.

ريشه اين تشابه چيست؟ بدون ترديد رفتار امام خمينى قدس سره نيز براساس سيره رسول خدا (ص) بود. او كه سرتاپاى وجودش مالامال از عشق به اسلام بود راه پيامبر (ص) را برگزيد و به نتايجى همانند آنچه رسول خدا (ص) رسيده بود، دست يافت.