را متزلزل‌ و بازار تجارت مكه را بى‌رونق مى‌ديدند. وقايع بعدى نيز نشان داد كه اين آشفتگى خاطر قريش بجا بود و پيامبر (ص) بساط آقايى آنان را برچيد و به خودسريهاى آنان پايان داد.

بزرگان مشركين گردآمدند و درباره متوقف ساختن گسترش اسلام به رايزنى پرداختند.

همه آنها در اين موضوع كه رسول خدا (ص) بايد از ميان برداشته شود، متفق بودند اختلاف تنها در شيوه اجراى اين مقصود بود. چون مى‌خواستند آن حضرت را بگونه‌اى از ميان بردارند كه جنگ قبيله‌اى در مكه راه نيفتد. هر كس در اين مورد نظرى داد و سرانجام رأى ابوجهل پذيرفته شد. او پيشنهاد كرد كه از هر قبيله، جوانى دلير بر مى‌گزينيم و به هر كدام شمشيرى برنده مى‌دهيم تا بر او هجوم برند و يكباره با هم ضربت بزنند و او را بكشند. در اين صورت خونش به گردن همه قبايل خواهد بود و فرزندان عبدمناف (قبيله پيامبر (ص)) با تمام قبائل نمى‌توانند درافتند، ناچار به خون‌بها راضى مى‌شوند و ما هم آن را مى‌پردازيم. اين رأى مورد تصويب همگان قرار گرفت «1».

فرشته وحى فرود آمد و رسول خدا (ص) را از تصميم قريش آگاه كرد و از آن حضرت خواست كه در آن شب در جاى خويش نخفتد. پيامبر اكرم (ص) نيز حضرت على (ع) را در جاى خود خوابانيد تا تروريستها گمان كنند كه پيامبر در خانه است. آن‌گاه خود رهسپار يثرب شد. به اين ترتيب، بزرگترين فصل تاريخ انسانيت آغاز شد.

تكرار تاريخ‌

از آنچه تاكنون گفتيم دانسته مى‌شود كه رسول خدا (ص) تحت فشار مخالفان مجبور به ترك وطن اصلى خويش شد و مخالفان مى‌پنداشتند كه با اين روش مى‌توانند نور خدا را خاموش كنند، اما سير حوادث نشان داد كه نور خدا از پف كردن چند نادان، خاموش نمى‌شود.

نمونه اين حادثه در تاريخ انقلاب اسلامى ايران رخ داد. رژيم شاه به دستور

----------------

(1) . سيرۀ ابن كثير، ج 2، ص 239