امام على (ع) پس از چهار ماه از آغاز حكومت خود با هفتصد سوار از مدينه به سوى عراق حركت كرد كه چهار صد نفر آنها از مهاجران و انصار، هفتاد نفر از جنگاوران بدر و بقيه از اصحاب رسول خدا (ص) بودند. آن حضرت سهل را در مدينه به جانشينى خود منصوب كرد. [1]

حضرت على (ع) در صفين، فرماندهى سواره نظام مردم بصره را به سهل واگذار كرد. [2]

با پايان يافتن جنگ صفين، امير مؤمنان على (ع) سهل را به فرماندارى فارس منصوب كرد [3] ولى چون پس از مدّتى مردم آنجا او را بيرون كردند [4]، على (ع) بار ديگر سهل را به استاندارى مدينه منصوب كرد. [5]

وفات سهل‌

سرانجام، سهل پس از عمرى جهاد، تلاش و فداكارى، در كوفه بدرود حيات گفت: از امام صادق (ع) چنين روايت شده است:

على (ع) بر جنازه سهل در پنج نوبت، 25 تكبير گفت. در طول مسير تشييع هر بار كه گروه جديدى مى‌پيوستند و مى‌گفتند: نماز بر سهل را درك نكرده‌ايم، آن حضرت نيز جنازه را بر زمين مى‌گذاشت و پنج تكبير مى‌گفت ... [6]

مخنف بن سليم‌

«مخنف بن سليم» يكى از اصحاب والامقام رسول خدا (ص) است كه همراه بزرگان قبيله خود (ازد) به حضور پيامبر (ص) شرفياب شد و به اسلام گرويد. [7] مخنف ساكن كوفه و رئيس‌ قبيله «ازد» بود.

اميرمؤمنان على (ع) پس از رسيدن به خلافت، پستهاى گوناگونى به مخنف واگذار كرد.

[1] . مروج الذهب، ج 2، ص 358؛ تاريخ طبرى، ج 3، ص 471

[2] . وقعۀ صفين، ص 207؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 11

[3] . اعيان الشيعه، ج 7، ص 321

[4] . كامل، ج 3، ص 381

[5] . اعيان الشيعه، ج 7، ص 321

[6] . تنقيح المقال، ج 2، ص 74

[7] . طبقات، ج 1، ص 279