امام حسين (ع) در اين لحظه از آنان تشكر كرد و فرمود: اصحاب من! خداوند از سوى اهل بيت پيامبرتان، بهترين پاداش را به شما بدهد. [1]

صبح عاشورا، امام حسين (ع) نيروها را آرايش نظامى داد و حبيب را فرمانده جناح چپ و مسلم بن عوسجه را به جناح راست گماشت. [2] حبيب كه شوق شهادت، او را به شعف آورده بود، بارها در روز عاشورا با قاطعيت به اهانتهاى شمر و ساير خون آشامان سپاه دشمن پاسخ گفت و به ميدان نبرد شتافت.

او حدود 62 نفر از يزيديان را به خاك افكند و همچنان دلاورانه شمشير مى‌زد تا اينكه شمشيرى بر فرق او اصابت كرد. در اين هنگام، يكى از لشكريان باطل با سر نيزه به او حمله آورد و حبيب بر زمين افتاد و جنايتكارى سر مطهّر اين شهيد را از تن جدا كرد. [3]

شهادت حبيب، چنان در حسين بن على (ع) اثر گذاشته بود كه در شهادتش فرمود:

جان خود و اصحاب غيرتمندم را به حساب خدا مى‌گذارم. [4]

[1] . تاريخ طبرى، ج 7، ص 329؛ ارشاد، مفيد، ص 234

[2] . اعيان الشيعه، ج 4، ص 555

[3] . همان مدرك، ج 7، ص 348

[4] . ابصارالعين، ص 60؛ اعيان الشيعه، ج 4، ص 555