درس چهارم

حضرت حمزه سيدالشهداء

نسب و منزلت حمزه‌

عبدالمطلب جدّ رسول خدا (ص) فرزندان بسيارى داشت، ولى چهار تن از پسران وى شهرت بيشترى دارند؛ عبد مناف، مكّنى به ابوطالب- عبّاس، نياى خاندان عباسيّان- حضرت حمزه و عبداللَّه پدر والامقام پيامبر (ص). [1]

حمزه دو سال پيش از عام الفيل (سال ولادت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله) در مكّه به دنيا آمد. [2] مادرش هاله، دختر عموى آمنه (مادر پيامبر) بود. [3] حمزه هم عموى پيامبر و هم برادر رضاعى آن حضرت بود، زيرا كنيز ابولهب به نام «ثويبه» هر دوى آنان را شير داده بود. [4] كنيه حمزه «ابويعلى» و «ابوعماره» است. [5]

حمزه در ميان جوانان قريش در دلاورى و ارجمندى بى‌نظير و در راست قامتى و آزادمنشى و ستم‌ستيزى، سرآمد مردم زمان خود بود. [6] سلحشورى و توان رزمى حمزه، همزمان با آغاز دوران جوانى وى به ظهور رسيد. او در نوجوانى شاهد جنگهاى «فجار» بود [7] و از همان ابتداى جوانى در كنار پيامبر اكرم (ص) قرار گرفت و بنا به روايتى، خديجه را براى حضرت رسول (ص)

[1] . مختصر تاريخ العرب، سيد اميرعلى، ص 13، دارالعلم للملايين، بيروت، 1961.

[2] . اسدالغابه، ج 2، ص 46؛ اعيان الشيعه، ج 6، ص 245؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 375.

[3] . اعيان الشيعه، ج 6، ص 243؛ اسدالغابه، ج 2، ص 46.

[4] . اسدالغابه، ج 2، ص 46.

[5] . يعلى و عماره فرزندان حمزه بودند. (اعيان الشيعه، ج 6، ص 243؛ سير اعلام النبلاء، ج 1، ص 127)

[6] . دايرة المعارف اعلمى، ج 17، ص 41.

[7] . چون اين جنگها در يكى از ماههاى حرام اتفاق افتاد، فجار نامگذارى شد.