خواستگارى كرد. [1] حتّى قبل از پذيرش اسلام، پناهگاه مطمئنى براى رسول خدا (ص) بود و در مقابل آزارهاى ابوجهل و ابولهب نسبت به پيامبر اكرم (ص) واكنش نشان مى‌داد؛ چنانچه وقتى ابولهب با ريختن زباله در كنار خانه پيامبر (ص)، آن حضرت را مى‌آزرد، حمزه روزى زباله‌ها را بر سر ابولهب ريخت. [2]

حمزه در سال ششم بعثت اسلام آورد؛ بدين شكل كه چون ناسزاگويى ابوجهل به پيامبر (ص) و انكار رسالتش را شنيد، به مسجد رفت و با كمانش محكم به فرق او كوبيد و گفت: من پيرو آيين اويم، اكنون تو با من طرف هستى. [3] بعد از آن چون مورد هجوم افكار متشتت قرار گرفت؛ به منزل پيامبر (ص) رفت و با اندرزهاى آن حضرت اسلام آورد.

اسلام حمزه مايه عزت دين خدا شد، [4] زيرا پس از آن مسلمانان از انزوا بيرون آمده و قريش با درك اينكه حمزه پشتيبان قوى پيامبر (ص) است، از آزارهاى خود كاستند و رفتارشان با رسول خدا (ص) و ديگر مسلمانان ملايمتر شد. [5]

حضور فعّال در جنگ بدر

دسته‌اى از دانشمندان، نقش حمزه را در جنگ بدر چشمگير، فراموش نشدنى و بسيار ارزنده دانسته‌اند. [6] دشمنان براى اينكه ابوجهل ناشناخته بماند، در يك توطئه توافق كردند كه زره ابوجهل را بر تن ديگرى بپوشانند. براى اين كار «عبداللَّه بن منذر» انتخاب شد. حضرت على (ع) او را كشت. مشركان زره را به «ابوقيس بن فاكه» پوشاندند، اين بار حمزه به گمان آنكه او ابوجهل است، وى را از پاى درآورد. [7]

مسلمانان پس از فرود آمدن در محل بدر، حوضى را در كنار چاههاى بدر برپا كردند تا براى‌

[1] . سيره ابن اسحاق، ص 60؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 40

[2] . كامل، ج 1، ص 493.

[3] . الصحيح من سيرة النبى، جعفر مرتضى، ج 2، ص 76.

[4] . سيره ابن اسحاق، ص 152.

[5] . كامل، ج 2، ص 83؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 375؛ طبقات ابن سعد، ج 1، ص 93.

[6] . اعيان الشيعه، ج 6، ص 243؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 375.

[7] . مغازى، ج 1، ص 86، بحارالانوار، ج 19، ص 337