خلاصه‌

قيس بن سعد و سعيد بن قيس دو تن از ياران امام على و امام حسن عليهما السلام در سخت‌ترين بحرانهاى آن عصر بودند. قيس علاوه بر اين، از صحابه گرانقدر رسول اكرم (ص) و مورد نظر آن حضرت و راوى حديث بود.

اين دو از مدافعان سرسخت امامت و مخالف غصب خلافت از سوى ديگران بودند.

اوج فعاليت اين دو در عصر خلافت امام على (ع) بود كه به عنوان بازوان پر قدرت امام در تمامى پيكارهاى امام حضور داشته و منصبهاى فرماندهى را عهده‌دار بودند. در بعد تبليغاتى سخنان قيس و سعيد، بزرگترين دشمن امام (معاويه) را به عجز و ناتوانى واداشت تا جايى كه درصدد برآمد با تطميع و سپس تهديد آنان، از ضربات آن دو راحت شود، ولى ايمان واقعى آنان به امامشان دست رد بر سينه اغيار زد و سختى و عزت در ركاب امام على (ع) را بر رفاه و ذلت نزد دشمنان ترجيح دادند.

در مواقع حساسى همچون حكميت، حق را از باطل تميز داده و در اين راه جانفشانيها كردند.

اين دو فرمانده سپاه امام على (ع)، در عصر امام حسن (ع) نيز در زمره اولين افرادى بودند كه با حضرت بيعت و از مسير حق منحرف نشدند و سرانجام پس از يك عمر عزت، شرف و افتخار با مرگ طبيعى به ديار باقى شتافتند.

پرسش‌

1. قيس بن سعد در دوران پيامبر (ص) چه مسئوليتهايى داشت؟

2. توطئه معاويه در زمينه عزل قيس از مصر چگونه انجام شد؟

3. معاويه عجز خود را از سخنورى قيس در صفّين چگونه بيان كرد؟

4. امام على (ع) با مشاهده رشادتهاى سعيد در صفين، درباره او و طايفه‌اش چه فرمود؟

5. سعيد در سركوب سفيان غامدى (عامل معاويه) چه نقشى داشت؟