خلاصه‌

معقل بن قيس، احنف بن قيس و صعصعة بن صوحان، سه تن از سرداران سپاه امام على عليه السلام داراى فضايل بى‌شمارى بودند. اينان در دوران خلفا، در صحنه‌هاى مختلف جنگهاى اسلامى حاضر بوده و نقش بارزى داشتند و همچون ساير ياران امام، آرزوى حكومت عدل علوى را در سر مى‌پروراندند. از اين رو، با آغاز حكومت پنج ساله آن حضرت، تمام تلاش خود را در راه بهسازى آن به كار گرفتند هر لحظه گوش به فرمان امام بودند، دوستدارانش را يارى مى‌رساندند تا در راه راست ولايت باقى بمانند، با دشمنان در مى‌افتادند و سخت‌ترين مسئوليتها را در مشكلترين شرايط با جان و دل مى‌پذيرفتند.

معقل مناصبى همچون فرماندهى نيروهاى انتظامى، پياده نظام بنى تميم در جمل، شش طايفه بزرگ در صفين، و فرماندهى دفع شورشهاى بنى ناجيه و يزيد بن شجره رهاوى را عهده‌دار بود.

احنف نيز در صحنه‌هايى مانند صفين و حكميت حضور داشت و حاضر نبود در قرارداد حكميت لقب امير مؤمنان را از مقابل نام آن حضرت بردارد و چون معاويه او را به خاطر خدماتش به حضرت على (ع) سرزنش كرد، او شمشيرهاى صفين و دلهاى دوستداران امام على (ع) و بغض آنان نسبت به معاويه را يادآور شد.

صعصعه نيز علاوه بر رشادتهاى نظامى، سخنرانى برجسته بود كه جنگ روانى عليه دشمن را چنان به اوج خود رسانده بود كه معاويه در برابر آن همه توانايى ابراز عجز كرد.

پرسش‌

1. مسئوليتهاى مهم معقل را در حكومت امام على (ع) بنويسيد.

2. نقش معقل را در سركوب شورش خرّيت خارجى به اختصار بنويسيد.

3. چرا احنف در جنگ جمل حضور نداشت؟

4. احنف در مقابل سرزنش معاويه به خاطر حضورش در صفين چه پاسخى به او داد؟

5. رجال نويسان، چه فضيلتهايى را براى صعصعه نقل كرده‌اند؟

6. پس از شهادت امام على (ع) صعصعه بر تربت آن امام چگونه ابراز وفادارى كرد؟