پس از مرگ مرد جزء ميراث او به حساب مى‌آمدند [1] و درحالى كه زن و دارايى او از آن مرد بود، زن هيچ گونه ارثى نداشت. دليلش اين بود كه مى‌گفتند: زن قدرت جنگى و دفاعى ندارد و كسى كه نمى‌تواند از اموال دفاع كند- و از خود او هم بايد دفاع كرد- حق ارث بردن ندارد. [2] اسلام حق مالكيت را براى زنان همانند مردان به رسميت شناخته، برايشان شخصيت حقوقى مستقل قائل است.

قرآن كريم دراين باره چنين فرموده است:

(... لِلرِّجالِ نَصيبٌ مِمَّااكْتَسَبُوا وَ لِلنِّساءِ نَصيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ ...) [3]

مردان از آنچه كسب كرده‌اند نصيبى دارند و زنان از آنچه به دست آورده‌اند نصيبى دارند.

اسلام حق ارث را نيز را براى زنان به رسميت شناخت و اين استدلال را كه چون قدرت بر گرفتن سلاح ندارند، از ارث محرومند، باطل دانست.

قرآن كريم درباره حق ارث زنان مى‌فرمايد:

(لِلرِّجالِ نَصيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوالِدانِ وَالْاقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوالِدانِ وَالْاقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ اوْكَثُرَ نَصيباً مَفْرُوضاً) [4]

براى مردان از آنچه پدر ومادر ونزديكان به جا مى‌نهند، نصيبى است و براى زنان از آنچه پدر ومادر و نزديكان به جا مى‌نهند، نصيبى است، خواه آن كم باشد يا بسيار، نصيبى معيّن است.

شهيد مطهرى داستانى را نقل مى‌كند كه پس ازنزول آيه مزبور رخ داده و فلسفه محروميت ارث نزد عربها و پاسخ اسلام درآن ذكر شده است. ايشان مى‌نويسد:

«اتفاقاً درآن اوقات (نزول آيه ارث) برادر حسّان بن ثابت شاعر معروف عرب مرد، و از او زنى‌

[1] نظام حقوق زن در اسلام ، مرتضى مطهرى ، ص 221.

[2] تاريخ الجاهليه ، عمر مردوخ ، ص 158.

[3] نساء، آيه 32.

[4] نساء، آيه 7.