درس دهم:: اخلاق در عصر جاهلى‌

عرب جاهلى از نظر اخلاق از اصول و چارچوب ثابت و مشخصى پيروى نمى‌كرد و رفتار و منش اخلاقى‌اش پيوسته دستخوش افراط و تفريط بود. شجاعت او به بى باكى و تهور مى‌انجاميد. دوستى او نسبت به خويشاوندان به تعصّب بيجا مى‌كشيد و به خاطر افراط در دفاع از عرض و ناموس، دخترانش را زنده به گور مى‌كرد و چنانچه به انگيزه خونخواهى قيام مى‌كرد به حدّ واندازه‌اى بسنده نمى‌كرد.

اگر بخواهيم اخلاق عرب جاهلى را در يك جمله خلاصه كنيم بايد بگوييم.

عرب جاهلى از نظر اخلاقى مظهر خشونت، تهور و بيرحمى بود. اين جهت گيرى كلى درتمامى سجايا و خوى و منش عرب دوره جاهلى به چشم مى‌خورد. غارت اموال و داراييهاى ديگران، آدم كشى به اندك بهانه، مثله كردن پيكر مقتول، زنده به گور كردن دختران بى گناه و ... همه از مظاهر تهوّر و خشونت اخلاقى عرب دوران جاهلى است.

اسلام با اين اخلاق انحرافى به مبارزه برخاسته پيروان خود را در همه زمينه‌ها از جمله زمينه‌هاى اخلاقى به ميانه روى و اعتدال توصيه كرده است. در قرآن كريم ميانه‌