است. آنان مى‌گفتند: اين پيامبر انسانى مثل خود ماست و گفتارش سحر است:

(وَ اسَرُّوا النَّجْوَى الَّذينَ ظَلَمُواْ هَلْ هذا الَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ افَتَاْتُونَ السِّحْرَ وَ انْتُمْ تُبْصِرُونَ) [1]

وكسانى كه ستم كردند به راز با يكديگر مى‌گفتند: مگر اين جز بشرى مثل شماست؟

آيابه سراغ جادو مى‌رويد؟ وحال آنكه مى‌بينيد.

در مرحله بعدى گفتار پيامبر را از درجه سحر نيز پايين تر آورده، عنوان كردند كه اين گفته‌ها خوابهاى پريشان است.

(بَلْ قالُوا اضْغاثُ احْلامٍ بَلِ افْتَريهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِايَةٍ كَما ارْسِلَ الْأَوَّلُونَ) [2]

حتى گفتند: خوابهاى پريشان است و آن را از پيش خود ساخته است! بلكه او شاعرى است. پس بايد همچون پيشينيان فرستاده شده، نشانه‌اى براى ما بياورد.

گاه نيز عنوان مى‌كردند، حرفهايى را كه پيامبر مدعى خدايى بودن آنهاست، از پيش خود مى‌سازد يا اينكه نزد ديگرى مى‌آموزد.

(... قالُواْ انَّما انْتَ مُفْتَرٍ بَلْ اكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذينَ امَنُوا وَهُدًى وَ بُشْرى‌ لِلْمُسْلِمينَ وَ لَقَدْ نَعْلَمُ انَّهُمْ يَقُولُونَ انَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ...) [3]

گفتند در واقع تو از پيش خود مى‌سازى! حقيقت اين است كه بيشتر شان نمى‌دانند. بگو: آن را روح القدس از جانب پروردگارت بحق فرود آورد تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند استوار گرداند و هدايت ومژده‌اى براى مسلمانان باشد. ما كاملًا آگاهيم كه آنان خواهند گفت آن‌

[1] انبياء، آيه 3.

[2] انبياء، آيه 5.

[3] نحل ، آيات 101 ـ 103.