ثروتى كلان داشت.

5- حمايت از اعضاى قبيله: رياست قبيله بايد از حقوق تك تك افراد قبيله حمايت مى‌كرد. [1]

مكه در دوران جاهليت به واسطه كعبه از اهميت خاصى برخوردار بود و مركز دينى عرب به شمار مى‌رفت چنان كه مركز تجارت و دادوستد نيز بود. [2] از اين رو بر سر تسلّط و رياست بر اين شهر ميان قبايل نزاع و در گيرى جريان داشت. آخرين خاندانى كه همزمان با بعثت رسول خدا (ص) رياست مكه را به دست گرفت قبيله قريش بود. [3]

حاكميّت قريش‌

قريش از فرزندان حضرت اسماعيل و از نجيب‌ترين و شريف‌ترين تيره‌هاى عرب به شمار مى‌روند. حاكميت اين خاندان در مكه بدست قصى بن كلاب، جد چهارم پيامبر (ص) شكل گرفت كار قصى تا جايى بالا گرفت كه بتدريج تمام سرزمين حجاز جزو قلمرو وى گرديد. [4] او كه مردى شجاع، كاردان و با تدبير بود، طايفه قريش را كه تا آن روز در كوههاى اطراف مكه پراكنده بودند در بهترين نقاط شهر اسكان داد. در زمان رياست وى مناصبى پديد آمد كه تا آن روزگار بى سابقه بود، و حتى پس از ظهوراسلام نيز اجرا مى‌شد. [5]

مجموع نهادها و منصبهايى كه در مكه وجود داشت و قصى آنها را تكميل و قوانين آن را معين و تثبيت كرد، به قرار زير بود:

1- نگهبانى اموال- صاحب اين منصب بايد دارايى كعبه را حفظ و نيز نذرهاى‌

[1] همان مدرك ، ص 652.

[2] تاريخ الاسلام ، ص 45.

[3] تاريخ عرب و اسلام ، ص 7.

[4] همان مدرك .

[5] تاريخ اسلام ، فياض ، ص 65.