2- 2. موى سر

1-2-2. بهداشت در سيره معصومين‌

اسلام بيش از هر آيين ديگر، به نظافت و بهداشت اهميت مى‌دهد؛ تا آنجا كه رعايت نظافت را از ايمان مى‌شمارد. [1]

در احاديث آمده، روزى چشمان رسول خدا 6 به مردى افتاد كه موهايش ژوليده و بى‌نظم بود. حضرت از اين حالت مرد ناخشنود گشت و فرمود آيا اين مرد چيزى نيافت تا با آن موهاى خود را مرتب كند؟! [2]

در حديث ديگر، بازهم پيامبر 6 با ديدن مردى كه به موهاى خود نرسيده بود و آنها را نامرتب نگه مى‌داشت، تذكر داد كه استفاده از نعمت‌هاى خدا و آشكار ساختن نعمت (به شكل مطلوب)، جزء دين است. [3]

همچنين روايت شده است كه ايشان بسيار موى خود را شانه زده، با آب، صاف مى‌كرد.[4]

از امام صادق 7 نيز روايت شده كه در تفسير آيه شريفه (خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ). (اعراف: 31) زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود برداريد، فرمود:

الْمَشْطُ. فَانَّ الْمَشْطُ يَجْلِبُ الرِّزْقَ، وَ يُحْسِنُ الشَّعْرَ، وَ يُنْجِزُ الْحَاجَةَ، وَ يَزيدُ فِى مَاءِ الصُّلْبِ، وَ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ وَ كَانَ رَسُولُ‌اللَّهِ 6 يَسْرِحُ تَحْتَ لِحْيَتَهُ أَرْبَعِينَ مَرَّةً، وَ مِنْ فَوْقِهَا سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ يَقُولُ: انَّهُ يَزِيدُ فِى الذِّهْنِ وَ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ.[5]

[1] بحار الانوار،ج59،ص291

[2] مِیزان الحکمة،ج13،ص6341

[3] همان

[4] سنن النبِی،ص91

[5] همان