جهت بهداشتى، هم از جهت متانت اسلامى، رعايت دستورات دين را بنمايد.

از اين رو، پيامبر 6 مى‌فرمايد:

مَنِ‌ اتَّخَذَ شَعْراً فَلْيُحْسِنْ‌ وَلَايَتَهُ‌ أَوْلِيُجزَّهُ‌.[1]

هر كس مو بگذارد، بايد خوب به آن برسد وگرنه كوتاهش كند.

از جمله رسيدگى صحيح به مو، آنكه همواره در تميز نگه داشتن آن اهتمام ورزيم.

دربارۀ بلندى موى سر از امام صادق 7 پرسيده شد، آيا رسول اللّه 6 هيچ گاه موى خود را بقدرى بلند مى‌كرد كه مجبور باشد فرق باز كند. امام 7 اظهار مى‌دارد كه پيامبر خدا 6 فقط‌ يك بار تفريق (فرق باز كردن موى سر) كرد. سپس در توضيح مى‌فرمايند: «در سال ششم هجرت، رسول خدا 6 از مدينه عازم بيت اللّه الحرام شد، و احرام حج بست و قربانى هم با خود همراه برد. پس از آنكه كفار قريش مانع ورود آن حضرت به مكه شدند، بر طبق آيۀ شريفۀ(لَقَدْ صَدَقَ‌ اللَّهُ‌ رَسُولَهُ‌ الرُّؤْيَا بِ‌الْحَقِّ‌...) رسول خدا 6 دانست كه در آيندۀ نزديكى به سلامت وارد مكه معظمه خواهد شد، لذا موى سرش را تقصر نكرد و از زمانى كه احرام بسته بود تا سال بعد همچنان موى سرش باقى بود كه به ناچار نيازمند تفريق گرديد. ولى پس از انجام عمل حج و تراشيدن موى سر، آن حضرت ديگر موى سرش را بلند نكرد، و قبل از آن سال نيز، موى سرش آنقدر بلند نمى‌شد كه احتياج به «تفريق» داشته باشد».[2]

3-2-2. تقليد كوركورانه ممنوع:

دين اسلام، دينى است كامل با فرهنگى غنى كه در صورت اجرا صحيح قوانين آن، سعادت انسان تضمين خواهد شد.[3]

[1] . همان

[2] . سنن النبى 6، ص 103 و 104

[3]رکنِی، محمد تقِی، احکام آراستگِی ظاهرِی، صفحه: 31، زمزم هدايت، قم - اِیران، 1386 ه.ش.