دوم آنكه از گرفتن ناخن با دندان، پرهيز شود. چرا كه اين عمل علاوه بر پيامدهاى غير بهداشتى، در روايات از علامتهاى وسواس خوانده شده است.[1]

سوم آنكه شايسته است، بعد از هر بار ناخن گرفتن، دست‌ها را بشويند و ناخن‌هاى چيده شده را دفن كنند.[2] حاصل آنكه كوتاه كردن و تميز نگهداشتن ناخن از اخلاق اسلامى و سنت دينى است. اين كار علاوه بر حفظ‌ بهداشت فردى، در احكام دين نيز تأثير گذار است.

5-2. خالكوبى، عطر، روغن زدن، سرمه

آخرين بخش از احكام آراستگى (بحث اصلاح و آرايش برادران)، مربوط‌ به مسائلى نظير خالكوبى، سرمه كشيدن و نيز استفاده از وسايل خوشبو كننده مانند روغن، عطر و ادكلن است.

1-5-2. خالكوبى:

عمل خالكوبى از جمله اعمالى است كه از دير باز در جامعه اسلامى مطرح بوده است. آنطور كه در استفتائات مربوط‌ به همين بخش خواهد آمد، عمل خالكوبى حرام نيست. خالكوبى عملى است كه به واسطه آن برخى از اعضاء بدن (پوست) را با سوزن سوراخ، سپس در حفره‌هاى ايجاد شده مواد رنگى مى‌ريزند.[3] پيش‌تر اين عمل توسط‌ زنان و براى زينت صورت مى‌گرفت، اما امروزه مردان نيز خالكوبى مى‌كنند. با توجه به اين نكته، بايد اذعان كرد كه اگر چه عمل خالكوبى فى نفسه حرام نمى‌باشد، اما اگر باعث اذيت و آزار يا ضرر

[1] . همان، ص 134

[2]. براى مطالعه بيشتر ر. ك: پاكى و ناپاكى در اسلام، محمد وحيدى، ص 33

[3]. لسان العرب، ج 12، ص 638