ب: مانع از رسيدن آب وضو و غسل به بدن شود.

هرگاه مواد آرايشى مانند لاك، داراى جرم باشد كه در صورت استفاده، مانع از رسيدن آب به اعضاء بدن شود، بايد هنگام وضو و غسل از آنها پرهيز شود.

5-3. عطر و ادكلن‌

يكى ديگر از مسائلى كه در خصوص آراستگى ظاهرى زنان مطرح است، استفاده از عطر، ادكلن و خوشبو كننده‌هاى مختلف است. حكم اوّلى در اين گونه موارد، همچون ديگر مواد آرايشى و زينتى، حليت است؛ يعنى استفاده بانوان از عطر و ادكلن فى نفسه اشكالى ندارد. فقط نوع و چگونگى استفاده كردن از اين مواد است كه بايد مورد توجه قرار گيرد.

از آنجا كه اين گونه مواد نيز در رديف ابزار آرايشى و زينتى به شمار مى‌آيند، لذا در مقابل نامحرم نبايد مورد استفاده قرار گيرند. چنان كه پيامبر 6 فرمود:

طِيبُ النِّسَاءِ مَا ظَهَرَ لَوْنُهُ وَخَضِىَ رِيحُهُ.

عطر زنان رنگش آشكار و بويش پنهان است.

و در حديث ديگر فرمودند:

أَيُّمَا امْرَأَةٍ اسْتَعْطَرَتْ فَمَرَّتْ عَلى‌ قَوْمٍ لِيَجِدُوا مِنْ رِيحِهَا فَهِىَ زَانِيَةٌ.[1]

هر زنى كه به خود عطر زند و از كنار عده‌اى (مرد) بگذرد تا بويش به مشام آنها رسد، پس او (همانند) زنا كار است.

از حديث اخير به دست مى‌آيد كه استعمال بوى خوش، به طور مطلق براى زنان حرام نيست، بلكه آنگاه اين عمل دچار نهى خواهد شد كه زنان در مقابل مردان نامحرم از اين زينت استفاده نمايند. اين دستور اسلامى براى‌

[1]. مِیزان الحکمة، ج 7، ص 3341.