نسبت به آنها و از دوستان خدا و رسول منضجر و متنفر گردد و دشمنان آنها محبوب او گردد؛ و از اين جهت است كه به حسب روايت، كه از حضرت صادق 7 وارد است، خدا تبارك و تعالى به يكى از انبياء وحى فرمود كه، به مؤمنين بگو نپوشيد لباس اعداى مرا، و نخوريد همچون دشمنان من، و مشى نكنيد همچون دشمنان من، تا دشمن من شويد؛ چنانچه آنها دشمن من‌اند.[1]

برخى از مصداقهاى البسه بيگانگان كه خارج از فرهنگ اسلامى است بدين قرارند: مدل و طرحهايى كه بيانگر مذهب، فرقه يا گروه خاص از بيگانگان است؛ استفاده از نقش حروف لاتين و غيره كه بعضاً داراى معانى زشت و قبيح نيز مى‌باشد؛ كراوات و پاپيون به عنوان سمبل تمدن غربى؛ البسه‌اى كه با چهره جانداران، انسان، خصوصاً جنس زن به شكل جلف، منقش شده باشد.

2-2-1. لباس زنان:

از ديگر پوشش‌هاى ممنوع براى مردان، لباس زنانه است. بديهى است زنان به دليل خلقت طبيعى، خصوصيات روحى و تكاليف الهى، از پوششى استفاده مى‌كنند كه مختص به ايشان است. استفاده مرد از پوشش مختص زن، در دين اسلام مذموم شمرده شده است.
پيامبر 6 فرمود:

لَعَنَ اللَّهُ الرَّجُلَ يَلْبِسُ لبسة الْمَرْأَة... .[2]

لعنت خدا بر مردى كه به طرز زنان لباس بپوشد.

حضرت امام خمينى (ره) پوشيدن لباس زنان را براى مردان حرام مى‌داند.[3]

[1]. آداب الصلاة، حضرت امام خمِینِی (ره)، ص 88 و 89.

[2]. مِیزان الحکمه، ج 6، ص 2665.

[3]. تحرِیر الوسِیله، حضرت امام خمِینِی (ره)، ج 1، ص 132.