به عنوان مثال، در همه زمانها عده‌اى بوده‌اند كه از طريق ژنده پوشى و ژوليدگى، قصدِ جلب توجه ديگران به خود را داشته‌اند. اينان زاهد نمايانى اهل ريا هستند كه با فريب مردم، كسب جاه و مقام مى‌نمايند.

در روايت مى‌خوانيم؛ مردى خدمت امام جعفر صادق 7 آمد و بر لباس ايشان ايراد گرفت و اظهار كرد على بن ابى‌طالب 7 لباس خشن مى‌پوشيد، اما شما لباسى نيكو در بر مى‌كنيد! حضرت صادق 7 در پاسخ فرمود:

انَّ عَلِىَّ بْنَ أَبِى طالِبٍ 7 كَانَ يَلْبَسُ ذَلِكَ فِى زَمَانٍ لَايُنْكَرُ، وَ لَوْ لَبِسَ مِثْلَ ذَلِكَ الْيَوْمِ لَشُهِرَ بِهِ، فَخَيْرُ لِبَاسِ كُلِّ زَمَانٍ لِبَاسُ أَهْلِهِ.[1]

على بن ابى‌طالب 7 آن لباس‌ها را در زمانى مى‌پوشيد كه عيب نبود. اما اگر آن لباسها را امروز مى‌پوشيد، موجب شهرت او مى‌گشت. پس، (بدان) بهترين لباس هر زمانى، لباس مردم همان زمان است.

و در جايى ديگر، بعد از وصف نوع لباس على 7 فرمودند اگر ما آنطور لباس بپوشيم مردم خواهند گفت؛ او مجنون يا رياكار است.[2]

بر اين اساس، شايسته است مسلمان از افراط و تفريط در انتخاب نوع لباس و پوشيدن آن بپرهيزد و با توجه به شأن و منزلت اجتماعى خود، لباسى مناسب در بر كند.

3-1. مستحبات در پوشش‌

اسلام عزيز، علاوه بر بيانِ مقدار پوشش واجب و معرفى لباسهاى حرام براى مردان، مستحباتى را نيز براى نوع پوشش معرفى مى‌كند. اولين سفارش دين در اين خصوص، رعايت پاكيزگى و نظافت لباس است. پيامبر 6 مى‌فرمايد:

[1]. مِیزان الحکمه، ج 11، ص 5289.

[2]. همان.