1-
اگر غير از روزه ماه رمضان، روزه معيّن ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلا" نذر
كرده باشد كه روز معيّنى را روزه بگيرد، چنانچه عمدا" تا اذان صبح نيّت نكند،
روزهاش باطل است، و اگر نداند كه روزه آن روز بر او واجب است يا فراموش كند و پيش
از ظهر يادش بيايد، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند، انجام نداده باشد و نيت
كند روزه او صحيح و گرنه باطل مىباشد. (م 1564)
2-
اگر براى روزه واجب غيرمعيّنى مثل روزه كفّاره عمدا" تا نزديك ظهر نيّت نكند
اشكال ندارد؛ بلكه اگر پيش از نيّت تصميم داشته باشد كه روزه نگيرد، يا ترديد
داشته باشد كه بگيرد يانه، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد و
پيش از ظهر نيّت كند، روزه او صحيح است. (م 1565)
3-
وقت نيّت روزه مستحبى از اوّل شب است تا موقعى كه به اندازه نيت كردن به مغرب وقت
مانده باشد كه اگر تا اين وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد و
نيّت روزه مستحبىكند، روزه او صحيح است. (م 1553)
احكام نيّت
1-
كسى كه پيش از اذان صبح بدون نيّت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و
نيت كند، روزه او صحيح است چه روزه او واجب باشد، چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار
شود، نمىتواند نيت روزه واجب نمايد. (م 1554)