2- اگر بخواهد غير روزه رمضان روزه ديگرى بگيرد، بايد آن را معيّن نمايد؛ مثلا" نيت كند كه روزه قضا يا روزه نذر مى‌گيرم. ولى در ماه رمضان لازم نيست نيّت كند كه روزه ماه رمضان مى‌گيرم، بلكه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيّت كند، روزه ماه رمضان حساب مى‌شود. (م 1555)

3- كسى كه براى به جا آوردن روزه ميّتى اجير شده، اگر روزه مستحبى بگيرد، اشكال ندارد. ولى كسى كه روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد، نمى‌تواند روزه مستحبّى بگيرد. (م 1563)

4- اگر در روزه واجب معيّنى مثل روزه رمضان از نيّت روزه گرفتن برگردد روزه‌اش باطل است؛ ولى چنانچه نيّت كند كه چيزى را كه روزه را باطل مى‌كند به جا آورد، در صورتى كه آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمى‌شود. (م 1570)

5- سؤال 1: اگر كسى نداند و عمدا" تا اذان ظهر نيّت روزه ماه رمضان نكند چه حكمى دارد؟

ج: در فرض مرقوم، روزه آن روز قضادارد. (1)

6- سؤال 2: شخصى در ماه رمضان از شهرى كه وطنش نيست سحرى مى‌خورد به نيّت اين‌كه قبل از ظهر به وطنش برسد و روزه بگيرد، آيا از اول وقت مى‌تواند قصد روزه نمايد؟

ج: نيت روزه در حال سفر صحيح نيست، ولى اگر قبل از ظهر به وطن رسيده و قبلا" افطار نكرده بايد نيّت روزه كند و صحيح است. (2)

-------------------

1- استفتاآت، ج 1، ص 305.

2- همان، ج 1، ص 304.