اگر چه به طور غيرمتعارف است، ولى آشاميدن صدق مى‌كند. (1)

2- اگر روزه‌دار عمدا" چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مى‌شود. (م 1573)

3- موارد زير، حكم خوردن و آشاميدن را دارد و انجام عمدى آن روزه را باطل مى‌كند:

الف- فروبردن رطوبت مسواكى كه آن را از دهان بيرون آورده و دوباره به دهان برده است. (م 1573)

ب- فرو بردن چيزى كه لاى دندان مانده است. (م 1577)

ج- فرو بردن اخلاط سر وسينه كه به فضاى دهان رسيده باشد بنابراحتياط واجب، ولى تا به فضاى دهان نرسيده، اشكال ندارد. (م 1580)

د- فرو بردن چيزى كه بر اثر آروغ زدن در دهان آمده؛ (م 1671)

ه- استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مى‌رود، بنابراحتياط واجب، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بى‌حسّ يا به جاى دوا استعمال مى‌شود، اشكال ندارد. (م 1576)

4- انسان نمى‌تواند براى ضعف، روزه را بخورد؛ ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولا" نمى‌شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد. (2) (م 1583)

ب- جماع‌

جماع روزه را باطل مى‌كند؛ اگر چه فقط به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد. (م 1584)

-------------------

1- تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 281.

2- بدِیهِی است که پس از برطرف شدن اِین عذر باِید قضاِی اِین روزه‌ها را بگِیرد.