ج- استمناء

1- اگر روزه دار استمنا كند، روزه‌اش باطل مى‌شود. (م 1588)

2- هر گاه روزه‌دار بداند كه اگر در روز بخوابد محتلم مى‌شود، مى‌تواند در روز بخوابد و چنانچه بخوابد و محتلم شود، روزه‌اش صحيح است. (م 1590)

د- دروغ بستن به خدا و پيغمبر

1- اگر روزه‌دار به گفتن يا نوشتن يا به اشاره و مانند اينها، به خدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت عمدا" نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورا" بگويد دروغ گفتم يا توبه كند، روزه او باطل است، و احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا 3 و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حكم فرقى ندارند. (م 1596)

2- اگر بخواهد خبرى را كه نمى‌داند راست است يا دروغ نقل كند، بنابراحتياط واجب بايداز كسى كه آن خبر را گفته يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد، لكن اگر خودش هم خبر بدهد، روزه‌اش باطل نمى‌شود. (م 1597)

ه- رساندن غبار غليظ به حلق‌

1- رساندن غبار غليظ به حلق روزه را باطل مى‌كند، چه غبار چيزى باشد كه خوردن آن حلال است مثل آرد، يا غبار چيزى باشد كه خوردن آن حرام است مثل خاك. (م 1603)

2- احتياط واجب آن است كه روزه‌دار دود سيگار و تنباكو و مانند اينها را به حلق نرساند؛ ولى بخار غليظ روزه را باطل نمى‌كند، مگر اين كه در دهان به صورت آب درآيد و فرو دهد. (م 1605)

و- فرو بردن سر در آب‌

1- اگر روزه‌دار عمدا" تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقى بدن او از آب بيرون باشد، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن روزه را بگيرد. ولى‌