و ...
صورت مىگيرد. قرآن كريم پيروانش را از انجام اينگونه اعمال زشت نهى كرده،
مىفرمايد:
(وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى انَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبيلًا)[1]
نزديك
زنا نشويد كه بسيار زشت و بدراهى است.
بعضى
از احكام دفاع از حريم در اعمال منافى عفت به قرار زير است:
1-
اگر كسى با قصد تجاوز به حريم انسان- اعم از همسر يا غير او- هجوم آورد، دفع او به
هر وسيله ممكن واجب است؛ اگر چه باعث كشته شدن مهاجم شود؛ بلكه در صورتى نيز كه با
قصد كمتر از تجاوز، حمله كند، وظيفه همين است. [2]
2-
اگر انسان، كسى را در حال فحشا با همسر يا يكى از نزديكانش از قبيل اولاد، يا
دختر، يا فاميلهاى ديگرش ببيند، اگر چه كمتر از جماع باشد، در صورت امكان با
مراعات مراحل دفاع [3]، حق دارد او را دفع كند و در صورتى كه مهاجم به قتل برسد،
خونش هدر مىباشد، بلكه حق دارد از زن مسلمانى نيز كه مورد هجوم بيگانه قرار گرفته
دفاع كند، و هر چه بر مهاجم واقع شد مانعى ندارد و خونش هدر است. [4]
3-
اگر مردى را در حال زنا با همسرش ببيند و بداند كه زن با رضايت خود به خواستهاش
تن داده، حق دارد هر دو را بكشد و گناهى نكرده و ديهاى بر او نيست. [5]