ب- سركشى و اطلاع يابى حرام‌

تعرّض ممكن است از طريق چشم چرانى، سركشى و اطلاع يابى غير مجاز از حريم و ناموس انسان صورت گيرد. قرآن كريم انسان را از اين عمل كه با نگاه آلوده و حرام توأم است، نهى كرده و مؤمنان را به محافظت چشم سفارش مى‌كند. در آيه‌اى مى‌خوانيم:

(قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ ابْصارِهِمْ وَ يَحْفَظوُا فُروُجَهُمْ ذلِكَ ازْكى‌ لَهُمْ ...) [1]

به مؤمنان بگو چشم‌هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگيرند و دامان خود را حفظ كنند، اين براى آنان پاكيزه‌تر است.

پيامبر اكرم 6 نيز مى‌فرمايد:

«مَنْ اطْلَعَ فى‌ بَيْتِ جارِهِ فَنَظَر الى‌ عَوْرَةِ رَجُلٍ اوْ شَعْرِ امْرَأَةٍ اوْ شَىْ‌ءٍ مِنْ جَسَدِها كانَ حَقيقاً عَلَى اللَّهِ انْ يُدْخِلَهُ النَّارَ ...» [2]

كسى كه به خانه همسايه‌اش سرك بكشد و عورت مرد يا مو يا قسمتى از بدن زنى را نظاره كند، سزاوار است كه خداوند او را داخل آتش كند.

برخى از احكام دفاع از حريم در اين گونه كارهاى غيرمجاز، به قرار زير است:

1- كسى كه بر عورات [3] ديگران سربكشد تا چيزهايى را كه براى او حرام است ببيند (به عنوان مثال، از پشت بام به داخل خانه ديگران نگاه‌ كند)، آنها مى‌توانند، بلكه واجب است در مقام دفاع برآمده از كار او

[1] نور (24)، آِیة 30.

[2] بحار الانوار، ج 104، ص 37.

[3] عورات جمع عورت و منظور از آن چِیزهاِیِی است که مردم از آشکار کردن آن شرم دارند و خوش ندارند کسِی از آن اطلاع پِیدا کند.