وقت فضيلت: از زمانى كه سايه شاخص 47 شاخص شود تا آنكه سايه شاخص دو برابر خود شاخص گردد.

وقت مخصوص: به مقدار چهار ركعت مانده تا مغرب.

4- نماز مغرب‌

اول و آخر وقت: از مغرب (زمان از بين رفتن سرخى پس از غروب آفتاب در طرف مشرق) تا به مقدار چهار ركعت مانده به نيمه شب.

وقت مخصوص: از اول مغرب به اندازه سه ركعت نماز.

وقت فضيلت: از اول مغرب تا زوال سرخى طرف مغرب.

وقت مشترك با نماز عشاء: پس از وقت مخصوص نماز مغرب تا چهار ركعت مانده به نيمه شب.

5- نماز عشا

اول و آخر وقت: پس از نماز مغرب (به مقدار سه ركعت از اول مغرب گذشته) تا نيمه شب.

وقت فضيلت: از زوال سرخى طرف مغرب تا يك سوم شب.

وقت مخصوص: به مقدار چهار ركعت مانده تا نيمه شب. [1]

توضيح:

1- چوب يا چيز ديگرى را كه براى معين كردن ظهر، به زمين فرو مى‌برند، شاخص گويند. (م 730)

2- اول ظهر چه زمانى است؟

[1] - تحرير الوسيله، ج 1، ص 137، مسأله 6. (اگر كسى نماز مغرب و نماز عشا را از نيمه شب تأخير انداخت از روى ناچارى مانند خواب، يا فراموشى و مانند آن، يا عمدا "تأخير انداخته باشد. احتياط اين است كه تا طلوع فجر، نماز مغرب و عشار را به قصد مافى‌الذمّه بخواند واگر تا طلوع فجر، به مقدار هر دو نماز وقت باقى نمانده باشد احتياطا" نماز عشا را به جا آورد و احتياط بيشتر اين است كه نماز مغرب و عشاء را پس از وقت به ترتيب قضا كند)