است و نماز را هم باطل مى‌كند، چه بشود با او ستر عورت كرد يا نشود، مانند آستر لباس، عرقچين، بند شلوار و ... ولى همراه داشتن آن، مثل در جيب گذاردن، مانعى ندارد؛ و اما براى زن چه در نماز و چه در غير آن، اشكالى ندارد. (م 834، 835 و 837)

نماز خواندن با لباس ناپاك‌

در برخى موارد مى‌توان با لباس نجس، نماز خواند. به عبارت ديگر، مواردى براى مكلّف پيش مى‌آيد كه نماز خواندن با لباس ناپاك در آن موارد، از نظر شرع بخشيده شده است.

اينك تفصيل آن را در زير به صورت دسته بندى ذكر مى‌كنيم:

مواردى كه مى‌شود با لباس نجس نماز خواند:

1- خون زخم يا جراحت يا دُمَل.

2- خون كمتر از درهم.

3- لباس پرستار بچه‌

4- در حال اضطرار

5- چيزهايى كه به تنهايى نمى‌توان در آنها نماز خواند يعنى به تنهايى ساتر عورت نيستند.

توضيح:

1- اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دُمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس، براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند، و