همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده در بدن يا لباس او باشد. (م 849)

2- خون در بدن و لباس، اگر وسعت آن كمتر از درهم بَغْلى باشد و از حيض، نفاس و استحاضه وخون نجس‌العين (مثل سگ) و مردار نباشد، بخشيده شده و چون وسعت درهم بَغْلى مشخص نيست بايد به قدر متيقن، اكتفا كرد كه به اندازه بند انگشت سبّابه باشد. (1)

3- هر چيزى كه به تنهايى نمى‌توان در آن نماز خواند و به تنهايى ساتر عورت نيست، مثل بند شلوار، جوراب و مانند آنها، اگر چه با نجاست حرام گوشت نجس شده باشد، در نماز عفو شده است. اما اگر از عين نجس درست شده باشد، مثل آن كه جزء مردار يا موى سگ يا خوك يا كافر باشد، در نماز، عفو نشده است. (2)

4- زنى كه پرستار بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد، هر گاه شبانه روزى يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگر چه تا روز ديگر لباس به بول بچه نجس شود، مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند، ولى احتياط واجب آن است كه لباس خود را در شبانه‌روز يك مرتبه براى اولين نمازى كه لباسش از پيش از آن نجس شده، آب بكشد؛ و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همه آنها رابپوشد، چنانچه شبانه روزى يك مرتبه به دستورى كه گفته شده همه آنها را آب بكشد، كافى است. (م 863)

-------------------

1- تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 124.

2- همان، ص 125.