بِحَمْدِهِ كمتر نباشد. (م 1028)

در ركوع بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد و در ذكر مستحب هم اگر آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده‌اند بگويد، بنابر احتياط واجب، آرام بودن بدن لازم است. (م 1030)

اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد، به عمد ذكر ركوع را بگويد، نمازش باطل است. (م 1032)

مستحب است پيش از رفتن به ركوع، در حالى كه راست ايستاده، تكبير بگويد و در ركوع زانوها را به عقب دهد و پشت را صاف نگه دارد و گردن را بكشد و مساوى پشت نگه دارد و بين دو پا را نگاه كند و پيش از ذكر يا بعد از آن، صلوات بفرستد و بعد از آن كه از ركوع برخاست و راست ايستاد، در حال آرامى بدن بگويد سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ (م 1043)

سجود

نمازگزار بايد در هر ركعت از نمازهاى واجب و مستحب، بعد از ركوع دو سجده كند و سجده آن است كه پيشانى و كف دو دست و سردو زانو و سر دو انگشت بزرگ پاها را بر زمين بگذارد. (م 1045)

دو سجده روى هم يك ركن است كه اگر كسى در (يك ركعت) نماز واجب به عمد يا از روى فراموشى، هر دو را ترك كند، يا دو سجده ديگر به آنها اضافه نمايد، نمازش باطل است. (م 1046)

در سجده هر ذكرى بگويد، كافى است؛ ولى احتياط واجب، آن است كه مقدار ذكر از سه مرتبه سُبْحانَ اللَّهِ يا يك مرتبه سُبْحانَ رَبِّىَ الْاعْلى وَ بِحَمْدِهِ كمتر نباشد؛ و مستحب است ذكر سُبْحانَ رَبِّىَ الْاعْلى‌ وَ بِحَمْدِهِ را سه‌