نقش مرد در اقتصاد خانواده‌

اسلام، تأمين هزينه زندگى و امور معاش خانواده؛ اعم از مسكن، خوراك پوشاك و ديگر امور وابسته به آن را بر عهده مرد گذاشته است. قرآن كريم مى‌فرمايد:

(الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ وَ بِما انْفَقُوا مِنْ امْوالِهِمْ). (نساء: 34)

مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به سبب برترى‌هايى كه خداوند (از نظر نظام اجتماع) براى بعضى نسبت به بعضى ديگر قرار داده است و به سبب انفاق‌هايى كه از اموالشان (در مورد) زنان مى‌كنند.

مرد در حوزه خانواده، نگهبان و سرپرست زن و فرزندان خود است. خداوند در آيه ياد شده، دو علّت براى مديريت مرد در خانواده بيان كرده است: 1. برترى مردان بر زنان كه مسئله تكوينى است؛ 2. عهده دار بودن نفقه كه حكم تشريعى است. [1]

در اسلام، تلاش براى تحصيل مخارج زندگى، واجب است و بر مرد، در صورتى كه مالى براى گذران زندگى زن و فرزند خود نداشته باشد واجب است كار كند، خرج زندگى خود و خانواده‌اش را به دست آورد و محتاج ديگران نشود. [2]

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

الْكادُّ عَلى عِيالِهِ كَالُمجاهِدِ فى سَبيلِ اللَّهِ. [3]

كسى كه براى تأمين زندگى خانواده‌اش زحمت مى‌كشد، همچون كسى است كه در راه خدا جهاد مى‌كند.

كار براى رفاه بيشتر خانواده و نفع رساندن به مسلمانان، مستحب است؛ براى مثال، فردى كه از راه كشاورزى زندگى خود را به خوبى اداره مى‌كند، اگر در اوقات فراغت به خريد و فروش بپردازد تا از اين راه بتواند به مستمندان كمك كند، به ثواب خواهد رسيد. [4]

امام زين العابدين 7 مى‌فرمايد:

[1] ر.ک: تفسِیر راهنما، اکبر هاشمِی رفسنجانِی، ج 3، ص 367.

[2] ر.ک: آموزش فقه، ص 288؛ توضِیح المسائل، امام خمِینِی، مسئلة 2053.

[3] وسائل الشِیعه، شِیخ حر عاملِی، ج 14، ص 52.

[4] ر.ک: آموزش فقه، ص 289؛ توضِیح المسائل، مسئلة 2053.