- منفعت، مانند: منافع خانه، باغ و حيوان؛

- كار مباح، مانند: ساختن خانه و دامدارى؛ [1]

- آموزش، مانند: آموختن صنعت و حرفه؛ [2]

- حقوق مالى، مانند: حق تحجير و نشان گذارى زمين. [3]

2. ماليت داشتن‌

چيزى كه مهر قرار مى‌گيرد بايد ماليت و ارزش اقتصادى داشته باشد و بتوان با آن معامله كرد.

بر اين پايه، مهر قرار دادن چيزى كه ماليت ندارد يا از نظر كم بودن از ماليت خارج شده، صحيح نيست. [4]

3. معين بودن‌

مهريه بايد به گونه‌اى معين شود كه آن را از ابهام درآورد. بنابراين، اگر يكى از دو چيز را به طور مبهم قرار دهد، يا كار دوختن يكى از دو لباس را مثلًا مهر قرار دهد، مهريه باطل مى‌گردد؛ اما عقد صحيح است و چنانچه مرد با زن مباشرت كند، بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى كه مثل او هستند، بدهد. [5]

مقدار مهريه‌

مهريه، مقدار معينى ندارد؛ بلكه هر مقدار كه مورد رضايت و توافق زن و مرد قرار گيرد، خواه كم باشد يا زياد. [6] البته كم قرار دادن مهريه در اسلام مورد سفارش قرار گرفته است. رسول‌خدا 6 مى‌فرمايد:

[1] همچنان‌که حضرت موسِی 7 8 سال کار خود را مهرِیة همسرش قرار داد. (قصص: 27)

[2] چنان‌که پِیامبر 6 مردِی از اصحاب خود را با زنِی تزوِیج کرد و مهرِیه‌اش را تعلِیم قرآن قرار داد.

[3] رسالة نوِین، عبدالکرِیم بِی‌آزار شِیرازِی، ج 3، ص 78.

[4] ر.ک: تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 258، مسئلة 5 و ص 265، مسئلة 1.

[5] همان، ص 266، مسئلة 3.

[6] همان، ص 265، مسئلة 1.