مباركى زن در كم بودن مهريه اوست و بديمنى (و نامباركى) او در زياد بودن
مهرش.
بر پايه اين گونه روايات، كم بودن مهريه، نشانه بركت و خوش يمنى قدوم زن
به خانه مرد است و باعث بالا رفتن ارزش معنوى او مىشود؛ همان گونه كه زيادى مهر،
نشانه شومى و بديمنى زن شمرده شده و مورد نكوهش قرار گرفته است.
امام على 7 مىفرمايد:
مهريه زنان را گزاف و سنگين قرار ندهيد كه موجب دشمنى مىشود. [3]
امام خمينى (ره) در پاسخ پرسشى درباره زياد قرار دادن مهريه مىفرمايد:
در اسلام، حدّى براى مهريه به نحو لزوم معيّن نشده، ولى مستحب مىباشد كه
مخارج ازدواج و همچنين مهريّه را كم كنند، و نيز مستحب است مقدار مهريّه از مهر
السّنّة كه پانصد درهم است زيادتر نباشد. [4]
متأسفانه با همه اين سفارشها، امروزه شاهد افزايش بىرويه مهريهها هستيم.
آموزههاى اسلامى، تقوا و پاكدامنى را وسيله برترى و بزرگى معرفى مىكند؛ اما بعضى
از افراد مهريههاى سنگين، جهيزيههاى بالا و تجملات زندگى را مايه فخر و فضل و
موجب تداوم و استحكام زندگى مىپندارند.
مهريههاى سنگين، باعث تدوام زندگى نمىشود، بلكه تأخير در ازدواج و بالا
رفتن سن ازدواج، نتيجه مهريههاى سنگين است.