دادن زكات فطره، از شرايط قبولى روزه شمرده شده است. [2]
پرداخت اين نوع زكات هر سال يك مرتبه و در روز عيد
فطر است و بر كسانى كه فقير نباشند؛ يعنى خرج سال خود يا امكان تأمين آن را داشته
باشند، واجب است.
مقدار زكات فطره براى خود انسان و كسانى كه از قبيل
همسر و فرزند نان خور او هستند هر نفر يك صاع كه تقريباً سه كيلو است، مىباشد.
جنس آن نيز از گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذرّت و مانند اينهاست و چنانچه قيمت
يكى از اينها را بدهد كافى است. [3]
اگر زكات فطره را به يكى از هشت مصرفى كه براى زكات
مال گفته شد برساند، كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه آن را فقط به فقراى
شيعه بدهد. [4]
انسان بايد زكات فطره را به قصد قربت بدهد و موقعى كه
آن را مىدهد، نيت دادن فطره نمايد. [5]
[1] - براى
فطره سه معنى ذكر شده است: 1 - خلقت، كه در اين صورت بهمعناى زكات بدن است؛
چرا كه او را از مرگ حفظ مىكند يا از آلودگى پاك مىسازد. 2 - دين، كه در
اين صورت بهمعناى زكات دين و اسلام است. 3 - افطار، كه به مناسبت اداى آن
در روز عيد فطر، زكات فطره ناميده شده است. (عروةالوثقى، ص
444، وجدانى، قم)