«ادِقُّوا اقْلامَكُمْ، وَ قارِبُوا بَيْنَ سُطُورِكُمْ، وَاحْذِفُوا عَنّى‌ فُضُولَكُمْ، وَاقْصُدُوا الْمَعانِىَ، وَ ايَّاكُمْ وَالْاكْثارَ، فَانَّ امْوالَ الْمُسْلِمينَ لا تَحْتَمِلُ الْاضْرارَ» [1]

قلم‌هاتان را نازك كنيد، فاصله سطرها را نزديك نماييد، سخنان زايد را حذف كرده، به معانى بسنده كنيد و از طولانى‌نويسى بپرهيزيد؛ زيرا اموال مسلمان‌ها تحمل ضرر و زيان را ندارد.

امام خمينى قدس سره اين فرمان را دستورالعمل دائمى و لازم‌الاجرا براى حكومت‌ها دانسته، مى‌فرمايد:

اين يك دستورى هست براى همه؛ يعنى دستورى هست براى كسانى كه در بيت‌المال دست دارند. اين‌طور حضرت امير 7 در وقت حكومتش دستور مى‌دهد براى صرفه‌جويى ... اين مسأله، مسأله اين نيست كه در آن وقت و در حكومت حضرت امير باشد؛ اين دستور است در طول تاريخ براى كسانى كه متكفّل حكومت هستند كه تا اندازه ممكن، در بيت‌المال تصرف نكنند. [2]

اينك به فرازهايى از سخنان امام راحل قدس سره در اهتمام به بيت‌المال و پاسدارى از آن اشاره مى‌كنيم:

1- بايد در پيشگاه خداى تبارك و تعالى در كارهايى‌كه مى‌كنيم، در تصرّف‌هايى‌كه در بيت‌المال مى‌كنيم، بايد بعد حساب بدهيم. چرا؟ [زيرا] زياده‌روى شده باشد، مجازات دارد؛ عدالت شده باشد، مجازات خير دارد. بيت‌المال مسلمين را بزرگ بشماريد!

2- حكومت‌هاى اسلامى بايد بيت‌المال مسلمين را براى جلال و جبروت خودشان صرف نكنند، بيت‌المال صرف آن چيزى بشود كه براى مسلمين است.

3- وزارتخانه‌ها بايد وقتى كه مى‌بينند كارمند بيت‌المال مسلمين هستند ... و از آن جا حقوق مى‌گيرند و ارتزاق مى‌كنند و اداره، اداره بيت‌المال مسلمين است، حتى در آن‌

[1] - بحارالانوار، ج 76، ص 49

[2] - صحيفۀ نور، ج 19، ص 223